Zie
je de maan daar al schijnen door de bomen? Daar in die verre waas? Eindelijk is
het leuke avondje gekomen. Het avondje van Sinterklaas! Vol verwachting kloppen
onze harten, want wat kunnen we deze avond nou...verwachten...?
Tja,
dat rijmpje was niet al te best. Rijmelarij is mij dan ook niet echt op het
lijf geschreven. Laat andere mensen zich er maar over bekommeren wat er nou in
godsnaam rijmt op ‘twaalf’, dan offer ik me wel op voor hele andere dingen,
bijvoorbeeld om de pepernoten op de eten...
.JPG)
Woensdag
is het alweer 5 december en dat betekent, zoals wel te verwachten viel, veel
cadeautjes, verschrikkelijke gedichten, een flinke lading snoepgoed en
natuurlijk ook een Sint artikel. Ben je
benieuwd? Lees dan snel verder!
Vroegere
goedgelovigheid
Soms vraag ik me wel eens af waarom ik nooit
getwijfeld heb over zijn bestaan? Hoe ik heb kunnen denken dat een man jaarlijks
een reis naar Nederland aflegt om al die Hollanders cadeautjes te bezorgen?
Ik weet nog als de dag vandaag dat ik een
keer mijn moeder aantrof rond december met een enorme lading inpakpapier in
haar armen. Verbaasd vroeg ik haar wat ze daarmee deed, waarop ze gestrest antwoordde
dat het haar verstandiger leek om nu al inpakpapier te kopen, omdat het altijd
goedkoper was rond deze tijd van het jaar,
aangezien Sinterklaas ook aardig wat rollen in
moest slaan. Zonder me ook maar enigszins af te vragen waarom ze dan toch koos
voor inpakpapier met zwarte piet erop, bleef ik trouw geloven.
Hoe ik het geheim van de goedheiligman dan
toch achterhaald heb? Ach, dat is niet zo'n spannend verhaal: een vroegere
vriendin van me hielp me uit die droom door te vertellen dat ze een zak met
cadeautjes in het washok bij haar thuis aangetroffen had...
Cadeautjes
Al geloof je waarschijnlijk niet meer in
Sinterklaas, je kunt toch niet ontkennen dat ook jij stiekem, bij het zien van
de stapel met cadeautjes, hoopt dat er ook een leuk verrassinkje voor jou bij
zit. Ja, ik fantaseer ook bij het uitpakken over de eventuele mogelijke dingen
die ik uitpak. Misschien die mooie oogschaduw, die ik al zó lang wilde? Of de
lippenstift waar ik al maanden over droomde? Oh, wat houd ik toch van die man!
.JPG)
Dichtstruggles
Sint
zat te denken, wat hij jou dit daar zou schenken...
Dat zijn jaarlijks de standaard zinnen waar ik mijn gedicht mee begin. Verwacht
niet dat ik, door mijn liefde voor schrijven, zonder enige moeite zomaar een
gedicht op tafel knal. Nee hoor, geen poëzie met een hoge kwaliteit voor mij.
Ik houd het toch maar bij mijn algemene zinnetjes en een online gedichtenmaker.
Zelf heb je waarschijnlijk ook wel eens, als
jouw dichtniveau ongeveer op dit zelfde niveau ligt, mee gemaakt dat je, trots
over je eigen dichtkunsten, je surprise aan de persoon gaf, en vervolgens vol
walging de rommelig geschreven zinnen aanhoorde... *zucht* Volgende keer maar
toch weer de online dichtmachine...
Pepernoten,
schuimpjes & chocola
Daar is ze weer hoor, de altijd diep
verscholen vreetzak in mij. Nou ja, diep verscholen? Ze laat zich nog al vaak
zien, vooral rond de kerst en Sinterklaas maakt ze vaak een uitstapje om te
genieten van de lekkerste pepernoten, zoetste schuimpjes en de meest zalige
chocola. Terwijl die anderen druk bezig zijn met het verdelen van de
cadeautjes, wijd zij zich wel aan al die zoetigheden die keurig geordend op
tafel staan! Tja, ieder zijn eigen ding, toch?
.JPG)
Liedjes
Je hoeft maar één zin ervan te horen en
gelijk is je lot voor de hele dag alweer bezegeld met een hoofd vol Sint
liedjes. Inmiddels heb je ze op de basisschool zó vaak moeten zingen, dat één
enkele zin jouw hele dag kan laten bestaan uit het stiekem opdreunen van al die
liedjes in je hoofd. Van Sinterklaas kapoentje tot zwarte piet ging uit
fietsen, we kennen ze inmiddels allemaal!
Angst
voor zwarte piet
Ja, ook ik was vroeger niet echt al te dol op
zwarte pieten. Geen idee waar die angst vandaan kwam. Misschien was het feit
dat ik ooit een pepernoot tegen mijn neus gegooid kreeg datgene dat me nog
steeds dwarszat. Hoe dan ook, elke keer als ik in mijn ooghoek een glimp opving
van een wilde haardos gekleed in een fel gekleurd pakje had ik geen idee hoe
snel ik weg moest komen. Ik heb werkelijk geen flauw benul hoe ik uiteindelijk
van die angst af ben gekomen, maar na enkele jaren beschouwde ik zwarte piet
gelukkig, net als alle andere kinderen in Nederland, als de man van het
snoepgoed, die we met heel ons hart aanbaden!
Nog
maar twee dagen en dan is de dag aangebroken dat we eindelijk onze cadeautjes
mogen uitpakken, weer een hoop eten en er weer een gezellig avondje van maken
met vrienden en familie.
Wat
ben jij dit jaar van plan om met 5 december te doen? En met wie vier je het?
xxxx
