zaterdag 1 november 2014

Lang niet meer gedaan: Tekenen


Ik weet nog dat ik vooral in het tweede jaar van mijn middelbare school periode veel tekende. Verschillende dingen, maar vooral het oefenen van het tekenen van een gezicht of lichaam.
Dit vond ik zo leuk om te doen dat ik dit echt vaak deed. Overal, in schriften van school, mijn agenda en losse papiertjes.
Uiteindelijk ben ik het tekenen vergeten, heb ik het weggelegd en ben ik er niet meer aan begonnen. Tot gisteren. Benieuwd? Check it out!



Het begon allemaal met dit soort tekeningen, weinig schaduw, strakke lijnen en rare verhoudingen die niet kloppen. Toch bleef ik lekker door gaan en in als ik er zo naar terug kijk heb ik hier wel veel van geleerd. Het is dus toch waar, van fouten moet je leren. En dat heb ik gedaan.


Ik vind het gewoon heerlijk om te tekenen. Even helemaal nergens aan denken behalve de tekening die je maakt. Je hebt alle vrijheid, het is aan jou wat je er mee doet.
Vaak heb ik muziek op, dat maakt alles gewoon net even beter. Vaak begin ik gewoon met wat schetsjes en uit eindelijk maak ik daar een tekening van. Soms weet ik even niet wat ik moet tekenen en ga ik naar websites als Tumblr en Weheartit. Soms maak ik een foto na, soms probeer ik zelf wat technieken of onderdelen die ik heb gevonden uit.



Vaak maak ik gezichten in heel erg close up van voren, of vanaf de zijkant. Dit vind ik de fijnste manieren om te tekenen. Best gek eigenlijk, want vroeger, nog voordat ik op de middelbare zat vond ik gezichten en lichamen het vreselijkste om te tekenen. Ik kon het niet en ik wilde het niet proberen ook. Een slechte eigenschap waar ik wederom van heb geleerd. Nu is mijn instelling bij de meeste dingen het tegenovergestelde. Zodra ik iets niet kan of moeilijk vind wil ik het vaker gaan oefenen om er beter in te worden. Het verleggen van grenzen, je zelf trots maken. Zo van , zie je wel!

Het leukste aan tekenen van je eigen tekeningen vind ik dat je het zo perfect kan maken als je wilt. Teken je een perfect gezicht, prima. Teken je een lichaam die niet perfect is maar juist (perfectly) imperfect? Ook prima. Alles mag, alles kan, niets is te gek.
Vroeger tekende ik vaak abstracte dingen, fantasie. Tegenwoordig focus ik me op de realistische tekeningen, hoe realistischer hoe beter.





En dit zijn de tekeningen die ik deze dagen dus heb gemaakt. De onderste is nog niet af, ze mist nog een oog en er komt nog een tweede persoon bij aan de linkerkant.
Ik vind het echt ontzettend leuk om te zien hoe erg ik gegroeid ben in het tekenen. En ook hoe mijn stijl is veranderd. Eerst durfde ik amper met harde schaduwen te werken, nu gaat dat steeds beter en maak ik daar veel meer gebruik van.
Dit komt ook grotendeels door de tekenlessen en instructies die ik heb gehad in de laatste twee jaar van het middelbaar onderwijs. Ik had ontzettend leuke docenten die je altijd van alles bij wilde leren. Hier heb ik veel van opgestoken en daar ben ik blij om.

Zo. Dit was mijn verhaal over mijn tekengeschiedenis. Interessant? Misschien niet. Ik wilde het in ieder geval even kwijt en ik vond het leuk om te delen met jullie.
Ik ben altijd op zoek naar mensen die ook creatief bezig zijn met tekenen of schilderen, om inspiratie uit op te doen of om gewoon naar te kijken. Ik ben dus wel benieuwd, teken of schilder jij wel eens?

You might also like